သူရဲေကာင္းက်ဆံုး၍ ကြ်န္ဘ၀သို႔ေရာက္ရွိျခင္း
ကြယ္လြန္သူ ကရင္နီအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ဆရာႀကီးထဲဘူးဖဲ ေရးသားျပဳစုခဲ့တဲ့ ကရင္နီလူမႈအေဆာက္အအံု စာအုပ္အရ ယခုေခၚဆိုေနၾကတဲ့ “ကရင္နီျပည္” ကို ေရွးကရင္နီေတြက “ခႏ်ားေမာ္ ဒီးေမာ့ဆိုေကး” ေခၚ “ေဒြးမယ္ေနာ္ေငြေတာင္ျပည္” လို႔ ေခၚဆိုၾကပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ BC ၇၃၉ ေလာက္မွာပါ။ ေငြေတာင္ျပည္ကို ေဒြးမယ္ေနာ္ နတ္သမီးေတြက အုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္။
ထိုေဒသမွာ ေမြးေမြးခ်င္း မိခင္ဆံုးပါးသြားခဲ့ရတဲ့ ေယာက္်ားကေလးငယ္တဦးျဖစ္တဲ့ “သွ်ားတူဖဲ” လူလားေျမာက္လာတဲ့အခ်ိန္ နတ္သမီးတို႔က သူ႔ကို ဓါးစႀကၤာတလက္ေပးၿပီး ေငြေတာင္ျပည္ကို ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ခိုင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ယြန္းလူမ်ိဳးတို႔က ေျမာက္အရပ္ကေနၿပီး ေငြေတာင္ျပည္ကို သိမ္းပိုက္လို၍ ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ပါေတာ့တယ္။
ယြန္းလူမ်ိဳးမ်ားက ကရင္နီသူရဲေကာင္း သွ်ားတူဖဲကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ၿပီး ေငြေတာင္ျပည္ကို သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါတယ္။ သွ်ားတူဖဲ က်ဆံုးသြားၿပီးေနာက္ ကရင္နီမ်ိဳးႏြယ္စုတို႔ဟာ ယြန္းလူမ်ိဳးတို႔ရဲ့ လက္ေအာက္မွာ ကြ်န္အျဖစ္ ဖိနိပ္ခံၾကရပါေတာ့တယ္။ ယြန္းလက္ေအာက္ကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ကရင္နီမ်ိဳးႏြယ္စုေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ တိုင္ နည္းလမ္းမ်ား အၿမဲရွာႀကံခဲ့ၾကရပါတယ္။
 |
| ဒီးကူရြက္ခူးေနၾကေသာ ကရင္နီ အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးေလးမ်ား (ဓါတ္ပံု-ေကတီ) |
ဖိုးဒီးကရီ - ကရင္နီတို႔ရဲ့အရွင္
သူရဲေကာင္း သွ်ားတူဖဲ က်ဆံုးၿပီးတဲ့ေနာက္ “ယယ္ရယ္” လုိ႔ အမည္ရွိတဲ့ ကရင္နီအမ်ိဳးသားလူငယ္တဦးက “ဖိုးဒီးကရီ”ေခၚ နတ္ရုပ္တမ်ိဳးကို တီထြင္ၿပီး ယင္းနတ္ရုပ္ဟာ ကရင္နီအမ်ိဳးသားတို႔ရဲ့ အရွင္ဘုရင္ျဖစ္ေၾကာင္း ယြန္းမင္းႀကီးထံ တင္ျပၿပီး ယေန႔မွစ၍ ကရင္နီတို႔အေနျဖင့္ ယြန္းတုိ႔ရဲ့ ကြ်န္မခံလိုေတာ့ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားခဲ့တယ္။ ကရင္နီဘုရင္ကိုေခ်မႈန္းရန္ ယြန္းမင္းႀကီးမွ စစ္သည္မ်ားျဖင့္ ယယ္ရယ္တီထြင္ အသက္သြင္းထားတဲ့ ဖိုးဒီးကရီဆီကို စစ္ခ်ီလာပါေတာ့တယ္။
ကရင္နီတို႔ရဲ့ ဘုရင္ ဖိုးဒီးကရီပံုပန္းမွာ ၀ါးျဖင့္ယွက္လုပ္ထားတဲ့ ပုလိုင္းကိုေဇာက္ထိုးထားၿပီး ပုလိုင္းဖင္ထိပ္ကိုေဖာက္၍ ၀ါးဆစ္တဆစ္ကို တပ္ဆင္ထားပါတယ္။ ပုလိုင္းရဲ့ပတ္ပတ္လည္ကို အ၀တ္အစား အစုတ္ေတြနဲ႔ ပတ္ထားတဲ့အရုပ္ဟာ ေခါင္းမရွိတဲ့ လူရုပ္ပံုစံေပၚလြင္ေနပါတယ္။
ယြန္းမင္းႀကီးမွ သက္ရွိမဟုတ္ဘဲ ၀ါး၊ အ၀တ္အစားေဟာင္းေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့အရုပ္ကိုျမင္၍ အမ်က္ေဒါသထြက္ၿပီး ဖိုးဒီးကရီရုပ္ကို ေျခေထာက္ျဖင့္ကန္ခ်ၿပီး ရစရာမရွိေအာင္ နင္းေခ်ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ကရင္နီအမ်ိဳးသားတို႔မွ အရွင္သခင္အျဖစ္ ယံုၾကည္ေလးျမတ္ထားတဲ့ ဖိုးဒီးကရီကို မင္းႀကီးမွ အဲသလို မထီမဲ့ျမင္ျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္ မိမိနန္းေတာ္အျပန္လမ္းမွာ ၀မ္းေရာဂါက်ၿပီး ယြန္းမင္းႀကီးအပါအ၀င္ စစ္သည္မ်ားစြာ ေသဆံုးခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီးကူနဲ႔စစ္ေျမျပင္ ရိကၡာျပႆနာေျဖရွင္းျခင္း
အဲ့ဒီေနာက္ ယြန္းေတြကိုတိုက္ထုတ္ဖို႔ စစ္ပြဲေတြစတင္ပါေတာ့တယ္။ ယြန္းတို႔က ေကာက္ညႇင္းကို ၾကာရွည္ခံႏိုင္ေအာင္ ေခါပုပ္သဖြယ္ျပဳၿပီး ခေမာက္ေအာက္တြင္ ေဆာင္းထားၾကရာ စစ္ေျမျပင္မွာ ေန႔ေရာညပါစစ္တိုက္ရာတြင္ ရိကၡာျပႆနာ မေပၚခဲ့ၾကေပ။ အဲဒီအခ်က္ကိုယူ၍ ကရင္နီတို႔လည္း ဒီးကူေခၚ ကိုင္းပင္တစ္မ်ိဳးနဲ႔ ေကာက္ညႇင္းဆန္ကို ထုပ္ၿပီး ဒီးကူေကာက္ညႇင္းထုပ္ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကရာ ခုႏွစ္ရက္အထိ အထားခံပါတယ္။
ဒီးကူကို ေကာက္ညႇင္း ခပ္သြယ္သြယ္သံုးခုကို တစ္စုတည္းခ်ည္၍ ျပဳလုပ္ပါတယ္။ ကရင္နီအႏြယ္ဝင္ လူမ်ိဳးစုမ်ား ေပါင္းစည္းျခင္းကို ေဖာ္ညႊန္းသကဲ့သို႔ ကရင္နီအမ်ိဳးသားတို႔ရဲ့ လကၡဏာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ေန႔ရက္ ၾကာရွည္ခံတဲ့ ဒီးကူထုပ္နဲ႔စစ္ေျမျပင္မွာ ရိကၡာျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ကရင္နီမ်ိဳးႏြယ္စုေတြဟာ ယြန္းလူမ်ိဳးေတြကို ေငြေတာင္ျပည္ကေန ဆုတ္ခြာသြားတဲ့အထိ တိုက္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ကြ်န္ဘ၀ကေန လြတ္ေျမာက္တဲ့အထိမ္းအမွတ္
BC ၇၃၉ ေနာက္ပိုင္း ကရင္နီမ်ိဳးႏြယ္စုေတြဟာ စာေပမတတ္ၾကပါဘူး။ ယြန္းလူမ်ိဳးေတြကို တိုက္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ဟာ အခုလို မိုးရာသီအခ်ိန္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ စက္တင္ဘာနဲ႔ ေအာက္တိုဘာလေတြထဲမွာ “ကြ်န္ဘ၀ကေန လြတ္ေျမာက္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္” အေနနဲ႔ ဒီးကူပြဲေခၚ ေကာက္ညႇင္းထုပ္ပြဲကို ႏွစ္စဥ္နဲ႔အမွ် ေက်းရြာတိုင္းလိုလိုက သူ႔ရြာနဲ႔သူ ၾကက္ရိုးထိုးၿပီး ပြဲက်င္းပဖို႔ရက္ေတြ သတ္မွတ္လာခဲ့ၾကတာပါ။
ဒီးကူပြဲကို ၃ ရက္က်င္းပျပဳလုပ္ရပါတယ္။ တရြာနဲ႔တရြာ အျပန္အလွန္ လည္ပတ္ၿပီး ကခုန္ေပ်ာ္ျမဴးၾကရတဲ့အတြက္ စက္တင္ဘာနဲ႔ ေအာက္တိုဘာ၂ လ အတြင္းဆို ကရင္နီျပည္မွာ ဒူးကူပြဲက်င္းပတဲ့အခ်ိန္ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ပြဲအတြင္း အလည္လာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကို အိမ္တိုင္းသို႔ ဖိတ္ေခၚၿပီး ဒီးကူထုပ္၊ ထမင္းဟင္းလွ်ာ၊ ေခါင္ရည္-အရက္မ်ားနဲ႔ ဧည့္ခံလွဴဒါန္းၾကပါတယ္။
ဒီးကူပြဲေတာ္အတြင္း ရိုးရာဓေလ့ထံုးစံအရ အဆင့္ဆင့္ လုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့အခ်က္မ်ားမွာ ဒီးကူရြက္ခူးျခင္း၊ ေသာလူးေခၚ ဆြမ္းေလာင္းျခင္း၊ ေ၀းေန႔ေခၚ နတ္ဆိုးမ်ား ေမာင္းထုတ္ျခင္း၊ အဲမြီးေခၚ ကေလးမ်ား နာမည္မွည့္ေခၚေပးျခင္း၊ အီးလူးမြီးေခၚ နာမည္တူေသာသူမ်ားကို ခိုင္ၿမဲေစရန္ အသိအမွတ္ျပဳလုပ္ျခင္း၊ နတ္ေမးရန္ ဖိုးဒီးကရီးေခၚ နတ္ရုပ္ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ပြဲေတာ္အၿပီး နတ္ပို႔ျခင္းတို႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲကို ရိုးရာအစဥ္အလာနဲ႔ ေပါင္းစပ္ထားျခင္း
ဒီးကူပြဲေတာ္ဟာ ရိုးရာဓေလ့ထံုးတမ္းအစဥ္အလာနဲ႔ ေပါင္းစပ္ထားတဲ့ ရိုးရာပြဲေတာ္အသြင္ေဆာင္ေပမယ္လို႔ အမွန္ေတာ့ “ကရင္နီအမ်ိဳးသားတရပ္လံုးရဲ့ ေအာင္ပြဲအထိမ္းအမွတ္ပြဲေတာ္” တခုဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အသိညာဏ္အတတ္ညာဏ္နဲ႔ ဒီးကူထုပ္ကို ရွာႀကံတီထြင္ႏိုင္ျခင္းနဲ႔ မိမိတို႔ယံုၾကည္ကိုးစားၾကတဲ့ ဖိုးဒီးကရီးကို ဖန္တီးႏိုင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ တမ်ိဳးသားလံုး သူ႔ကြ်န္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒီအထိမ္းအမွတ္ မပေျပာက္ဖို႔အတြက္ စာေပမတတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကတဲ့ ေရွးေခတ္က ကရင္နီမ်ိဳးႏြယ္စုေတြဟာ ရိုးရာအစဥ္အလာတခုလို ယေန႔ထိ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းလိုလို က်င္းပလာခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ကရင္နီအမ်ိဳးသားတို႔ရဲ့ သမိုင္းအျဖစ္အပ်က္မွန္ေတြ ယေန႔ကရင္နီအမ်ိဳးသားေတြရဲ့ လက္ထက္မွာ တင္က်န္ေနေသးတာေပါ့။
ဒါ့ေၾကာင့္ ကရင္နီအမ်ိဳးသား တရပ္လံုးအေနနဲ႔ လာမည့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလနဲ႔ ေအာက္တိုဘာလအတြင္း ကရင္နီအမ်ိဳးသားေတြ ေနထိုင္တဲ့ ေနရာအႏွံ႔မွာ က်င္းပျပဳလုပ္မည့္ “အဲဒူ-ေပၚမီေခၚ ဒီးကူပြဲေတာ္” ကို “ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ ရိုးရာအစဥ္အလာပြဲလမ္းသဘင္” ဟု မျမင္ေစခ်င္သလို အစဥ္အလာအရ ပြဲတြင္းမွာ ေခါင္နဲ႔အရက္တို႔ပါ ေကြ်းေမြးလွဴဒါန္းတဲ့အတြက္ “ဒီးကူပြဲဟာ ေခါင္ရည္နဲ႔ အရက္ေသာက္ပြဲဲ” တခုဟူ၍လည္း မသတ္မွတ္ေစခ်င္ပါ။
 |
| ဒီးကူထုပ္ႏွင့္ ေခါင္ရည္ (ဓါတ္ပံု-ေကတီ) |
ဘာသာေရးယံုၾကည္မႈနဲ႔ ေခတ္ေနာက္လိုက္ပါသြားရျခင္း
ကရင္နီအမ်ိဳးသားတို႔ၾကားမွာ (တျခားဘာသာ ကူးေျပာင္း ယံုၾကည္လာေသာေၾကာင့္) မိမိမူရင္းဓေလ့ရိုးရာကေန အလွမ္းေ၀းသြားတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြလည္း အေတာ္မ်ားမ်ားရွိေနပါတယ္။
ယခုဆိုရင္ ကရင္နီျပည္ ေက်းရြာအခ်ိဳ႕ဟာ (တျခား ဘာသာ ျပန္႔ပြားတုိးခ်ဲ႕လာသည္ႏွင့္အညီ) ဓေလ့ရိုးရာအစဥ္အလာေတြ လံုး၀စြန္႔လြတ္လိုက္ရပါတယ္။ ဓေလ့ရိုးရာအစဥ္အလာတို႔အေပၚ “နတ္စား” ဟူ၍ ဘာသာတခုလို ေဘာင္ခတ္သတ္မွတ္ျခင္းနဲ႔ တခ်ိဳ႕ေသာ ဘာသာေတြက ရိုးရာဓေလ့ကိုအစဥ္အလာမျပတ္ လိုက္စားတဲ့အုပ္စုတို႔အေပၚ “တယ္ခီးဖူး-အေမွာင္လူသားေတြ” ဟု ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ျခင္းတို႔ဟာလည္း ကရင္နီအမ်ိဳးသားတို႔ၾကားမွာ အျမင္လြဲမွားမႈေတြ ျဖစ္ေပၚေစတတ္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲသမိုင္း မပေျပာက္ရေလေအာင္ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ သိရွိ၊ နားလည္၊ သေဘာေပါက္ၾကဖို႔ ေရွးကရင္နီဘိုးဘြားဘီဘင္တို႔က မိမိတို႔ယံုၾကည္ကိုးစားတဲ့ ရိုးရာအစဥ္အလာနဲ႔ ထိန္းသိမ္းၿပီး လက္ဆင့္ကမ္းလာခဲ့ၾကရတယ္လို႔ဘဲ မွတ္ယူရမွာပါ။
ယခုေခတ္ ကရင္နီလူငယ္ေမာင္မယ္တို႔ အေနျဖင့္ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း ေနာက္ကိုတပါပါ လိုက္ေနၾကရေပမည့္ မိမိရဲ့ ရိုးရာအစဥ္အလာကို လံုး၀ေက်ာခိုင္းၿပီး ေမ့ပစ္ဖို႔မသင့္သလို ကြဲျပားျခားနားတဲ့ ဘာသာေရးသြန္သင္မႈတို႔ရဲ့ ေနာက္ကို လိုက္ေနၾကရတဲ့ ကရင္နီအမ်ိဳးသားတို႔အေနျဖင့္လည္း မိမိတို႔ရဲ့ မူရင္းရိုးရာအစဥ္အလာတို႔နဲ႔ လံုး၀အလွမ္းေ၀းသြားတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးလည္း မျဖစ္သင့္ပါ။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး အစဥ္လာမျပတ္ ေဆာင္ရြက္က်င့္သံုးလာခဲ့ၾကတဲ့ ကရင္နီအမ်ိဳးသားတို႔ရဲ့ ရိုးရာအစဥ္အလာနဲ႔ အလွမ္းေ၀းၿပီး လံုး၀ေက်ာခိုင္းသြားျခင္းဟာ ကရင္နီအမ်ိဳးသားတို႔ရဲ့ သမိုင္းအျဖစ္အပ်က္မွန္ကို ေပ်ာက္ကြယ္ေစပါေၾကာင္း…
ဖိုးဒီးကရီး
- ဖိုး-အဖိုးအဖြား၊ ဒီးကရီး-ေတာ္စပ္ေသာနတ္
- ဖိုးဒီးကရီးနတ္မ်ိဳးမွာ ကရင္နီလူမ်ိဳးတို႔၏ အဖိုးအဖြားေတာ္စပ္ေသာနတ္ (သို႔) ေျမးေတာ္စပ္ေသာနတ္
- အဖိုးအဖြားကဲ့သို႔ ေလးစားၾကည္ညိဳသကဲ့သို႔ ေျမးလိုခ်စ္သည္။
- နတ္ရုပ္ျပဳလုပ္ရာတြင္ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္သူျဖစ္ရမည္။
- ေတာထဲတြင္ ၀ါးဆစ္တဆစ္ ခုတ္ယူကာ အေပါက္ေဖါက္ၿပီး အေပါက္ထဲတြင္ မီးေက်ာက္တလံုး၊ သံမဏီခ်ပ္ငယ္တခုႏွင့္ ၾကက္ေတာင္ရိုးတခု ထည့္ရသည္။
- ပလိုင္းတလံုးကို ေဇာက္ထိုးထား၍ ပလိုင္း၏ ဖင္ကိုေဖာက္၍ အထက္ပါ ၀ါးဆစ္ကိုတ၀ွက္ခန္႔ ထိုးထည့္တပ္ဆင္ရသည္။ အ၀တ္ေဟာင္းမ်ားကို ပလိုင္းႏွင့္ ပလိုင္းဖင္တြင္ တပ္ဆင္ထားေသာ ၀ါးဆစ္တို႔ကိုပတ္၍ ခ်ဳပ္ထားလိုက္သည္။
- ထို႔ေနာက္ ေဇာက္ထိုးေမွာက္ထားေသာ ပလိုုင္း၏ ပံုသည္ ေခါင္းမပါသည့္လူတဦး ထိုင္ေနသလို ျမင္ရပါလိမ့္မည္။
ဒီးကူ
- ဒီးကူရြက္သည္ ကိုင္းပင္တမ်ိဳး၏ အရြက္ျဖစ္သည္။ ထိုကိုင္းပင္၏ အပြင့္အဖူးမ်ားသည္ တံျမက္စည္း မ်ားျပဳလုပ္သည့္အပင္ျဖစ္သည္။
- ေကာက္ညႇင္းဆန္ကို ေရမစိမ္ဘဲ အရြက္ထဲကိုထည့္၍ ခတ္သြယ္သြယ္သံုးခုကို နီးျဖင့္တစုထဲ ခ်ည္၍ျပဳလုပ္သည္။ ေကာက္ညႇင္းဆန္စိမ္းႏွင့္ေသသပ္ေအာင္ ထုပ္ခ်ည္ရသျဖင့္ပညာသားပါသည္။
- ထုပ္ၿပီးေသာ ဒီးကူထုပ္မ်ားကို အိုးႀကီးထဲေရျဖည့္၍ ျပဳတ္ရသည္။
No comments:
Post a Comment